پلی اورتان (PU)، نام کامل پلی اورتان، یک ترکیب پلیمری است که در سال 1937 توسط اتو بایر و دیگران تولید شد. پلی اورتان دو دسته اصلی دارد: پلی استر و پلی اتر. آنها را می توان به پلاستیک های پلی اورتان (عمدتا فوم)، الیاف پلی یورتان (که در چین به نام اسپندکس شناخته می شود)، لاستیک پلی اورتان و الاستومرها ساخت. پلی اورتان یک ماده پلیمری است که برای استفاده به عنوان روکش چرخ در ساخت چرخهای صنعتی ایدهآل است.
مزایای اصلی کاستورهای پلی اورتان عمدتاً به شرح زیر است:
اول، عملکرد محدوده قابل تنظیم
تعدادی از شاخصهای عملکرد فیزیکی و مکانیکی را میتوان از طریق انتخاب مواد خام و فرمولها، در محدوده معینی از تغییرات انعطافپذیر تنظیم کرد تا نیازهای منحصر به فرد کاربر برای عملکرد محصول را برآورده کند.
دوم، مقاومت در برابر سایش برتر
در حضور آب، روغن و سایر شرایط کاری رسانه های مرطوب کننده، مقاومت سایشی کاستورهای پلی اورتان اغلب چندین تا ده ها برابر مواد لاستیکی معمولی است. مواد فلزی مانند فولاد و دیگر سخت، اما نه لزوما مقاوم در برابر سایش!
سوم، روش های پردازش، کاربرد گسترده
الاستومرهای پلی اورتان را می توان با لاستیک همه منظوره با پلاستیک سازی، مخلوط کردن و ولکانیزه کردن (MPU) قالب گیری کرد. آنها همچنین می توانند به لاستیک مایع، ریختن و قالب گیری یا پاشش، آب بندی و قالب گیری گریز از مرکز (CPU) تبدیل شوند. آنها همچنین می توانند به مواد دانه ای و پلاستیک های معمولی با تزریق، اکستروژن، کلندرینگ، قالب گیری دمشی و سایر فرآیندها (CPU) تبدیل شوند. قطعات قالبگیری شده یا قالبگیری تزریقی، در محدوده سختی خاصی، میتوانند برش، سنگ زنی، حفاری و سایر پردازشهای مکانیکی انجام شوند.
چهارم، مقاومت در برابر روغن، مقاومت در برابر ازن، مقاومت در برابر پیری، مقاومت در برابر تشعشع، مقاومت در برابر دمای پایین، انتقال صدا خوب، نیروی چسبندگی قوی، زیست سازگاری عالی و سازگاری خون. این مزایا دقیقاً دلیل استفاده گسترده از الاستومرهای پلی یورتان در زمینه های نظامی، هوافضا، آکوستیک، زیست شناسی و سایر زمینه ها است.
زمان ارسال: اکتبر-30-2023