هنگام انتخاب کاستورها، اغلب با انتخاب بین انتخاب مواد TPR (لاستیک ترموپلاستیک) و مواد نایلونی روبرو هستید. امروز، من ویژگی ها، مزایا و معایب این دو ماده را بررسی می کنم تا به شما در تصمیم گیری آگاهانه تر کمک کنم.
I. کاسترز TPR
TPR یک ماده لاستیک ترموپلاستیک با خاصیت ارتجاعی و مقاومت سایشی خوب است، کاستورهای TPR معمولا مقاومت در برابر ضربه و خوردگی بهتری دارند و سازگاری بهتری با برخی از زمین های ناهموار دارند. علاوه بر این، کاستورهای TPR دارای درجه خاصی از نرمی هستند، احساس خوبی دارند، ایجاد سر و صدا در محیط اطراف آسان نیست.
با این حال، کاستورهای TPR نیز محدودیت های خود را دارند. به دلیل مقاومت ضعیف در دمای بالا، به طور کلی در حدود 70-90 ℃، بنابراین برای استفاده در برخی از محیط های با دمای بالا مناسب نیست. علاوه بر این، ظرفیت باربری کاستورهای TPR نسبتا کم است که ممکن است برای برخی از سناریوهای حمل و نقل سنگین مناسب نباشد.
دوم، کاستورهای نایلونی
نایلون یک ماده رزین مصنوعی با استحکام و مقاومت در برابر سایش بالا است. کاستورهای نایلونی معمولاً ظرفیت بارگذاری و مقاومت در برابر دمای بالا دارند که برای برخی از حمل و نقل های سنگین و محیط با دمای بالا خوب است. علاوه بر این، چرخهای نایلونی عملکرد چرخشی بهتری دارند و میتوانند تجربه حرکتی نرم را ارائه دهند.
با این حال، چرخهای نایلونی معمولاً گرانتر هستند و ممکن است برای برخی مواقع با بودجه محدود مناسب نباشند. علاوه بر این، ریختهگرهای نایلونی مقاومت نسبتاً ضعیفی در برابر ضربه دارند و ممکن است برای کفهای خشنتر به محافظت بیشتری نیاز داشته باشند.
با توجه به ویژگی های کاستورهای TPR و نایلونی پیشنهاد می شود با توجه به نیاز واقعی انتخاب شود. برای برخی از صحنه هایی که نیاز به نرمی و راحتی دارند، مانند خانه و محل کار، کاستورهای TPR ممکن است انتخاب خوبی باشند. برای برخی از صحنه هایی که به مقاومت در برابر بار و دمای بالا نیاز دارند، مانند کارخانه ها و انبارها، نایلون ریخته گری ممکن است مناسب تر باشد.
زمان ارسال: دسامبر-15-2023